1- کارگر و کارفرما می توانند با توافق یکدیگر مدتی را به صورت آزمایشی کار کنند . این دوره برای کارگران ساده و نیمه ماهر حداکثر ۱ ماه و برای کارگران دارای تخصص نهایتا ۳ ماه است . اگر کارفرما عذر کارگر را در حین این دوره بخواهد باید حقوق وی را تا پایان دوره آزمایشی پرداخت کند .
۲- در دوران خدمت نظام وظیفه قرارداد کار به حالت تعلیق در می آید ، ولی کارگر باید حداکثر تا دو ماه پس از پایان خدمت به کار سابق خود برگردد و چنانچه شغل وی حذف شده باشد در شغلی مشابه به کار مشغول گردد .
۳- چنانچه کارگر قبل و بعد از خدمت سربازی در کارگاهی مشغول به کار باشد تمام دوران خدمت سربازی بدون پرداخت هزینه جزء سابقه بیمه پردازی اش می گردد.
۴- اگر خاتمه قرارداد کار در نتیجه کاهش توانایی های جسمی و فکری ناشی از کار کارگر باشد (بنا بر تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان تامین اجتماعی) کارفرما موظف است به نسبت هر سال سابقه ، معادل ۲ ماه آخرین حقوق به وی پرداخت نماید. در حالت عادی این مبلغ معادل ۱ ماه حقوق برای هر سال است.
۵- در ماههای سی و یک روزه ، مزایا وحقوق باید براساس سی و یک روز محاسبه وبه کارگر پرداخت شود.
۶- اگر کارگر به کارفرما مدیون باشد در قبال این دیون وی ، تنها می تواند مازاد بر حداقل حقوق را به موجب حکم دادگاه برداشت نماید . در هر حال این مبلغ نباید از یک چهارم کل مزد کارگر بیشتر باشد.
۷- ساعت کار کارگران در روز نباید از ۸ ساعت تجاوز نماید . مجموع ساعات کار در هفته نباید از ۴۴ ساعت تجاوز نماید . برای کار های سخت و زیان آور این ساعات به ترتیب ۶ و ۳۶ ساعت است.
۸- کارگری که در طول ماه به طور نوبتی کار می کند و نوبت های کار وی در صبح و عصر واقع می شود ۱۰% و چنانچه نوبت ها در صبح و عصر و شب قرار گیرد ۱۵% و در صورتیکه نوبت ها به صبح و شب و یا عصر و شب بیفتد ۲۲.۵% علاوه بر مزد به عنوان فوق العاده نوبت کاری دریافت خواهد کرد.
۹- در شرایط عادی ارجاع کار اضافی به کارگر با شرایط ذیل مجاز است : الف – موافقت کارگر ب- پرداخت ۴۰% اضافه بر مزد هر ساعت کار عادی
