1-در مورد ماده 35 قانون تامین اجتماعی چه می دانید ؟ ماده 35 قانون تامین اجتماعی می گوید «سازمان می تواند در مواقع لزوم با تصویب شورای عالی سازمان ، مزد یا حقوق بیمه شدگان بعضی از فعالیت ها را طبقه بندی نماید و حق بیمه را به ماخذ درآمد مقطوع وصول و کمک های نقدی را بر همان اساس محاسبه و پرداخت نماید» . این ماده می گوید شما نمی توانید به دلخواه حق بیمه برای شغل های متفاوت پرداخت کنید و باید براساس اصول مشخصی این کار را انجام دهید . نوع شغل و جمعیت شهر مورد نظر از فاکتورهای مهم در این زمینه می باشد . با هم در این مورد اطلاعات بیشتری بدست بیاوریم .
2- براساس ماده 35 قانون تامین اجتماعی ممکن است دستمزدی که به عنوان مبنا برای پرداخت حق بیمه در نظر گرفته می شود با دستمزد واقعی که به کارگر پداخت می شود متفاوت باشد و این مساله در سال های آخر بیمه پردازی بسیار مهم است . دستمزد مقطوع مبنای کسر حق بیمه براساس پیشنهاد هیات مدیره و تصویب شورای عالی تامین اجتماعی مشخص می گردد که معمولا براساس ضریبی از حق بیمه حداقل حقوق مبنای کارگران است که هر ساله به تصویب شورای عالی کار و با هماهنگی نمایندگان کارگران ، کارفرمایان و دولت می رسد . این ضریب ها که در جداول مشخصی در تمامی کارگزاری ها و شعب بیمه قابل دسترسی است باید در لیست های پرداخت حق بیمه یا لیستی که به صورت اینترنتی ارسال می گردد لحاظ گردد . معمولا ثابت اند و البته ممکن است اصلاحاتی در آن صورت پذیرد .
3- یکی از مشکلات این جدول این است که شهرها را به شهرهایی با جمعیت کمتر از 500 هزار نفر و شهرهایی با جمعیت بیشتر از 500 هزار نفر تقسیم کرده است . حالا جمعیت شهرها از کجا باید مشخص گردد . معمولا هر 10 سال یک بار سرشماری در سراسر کشور صورت می پذیرد و اگر بخواهیم بر این اساس کار کنیم باید با اطلاعات قدیمی کار کنیم که ممکن است درست نباشد. همچنین فرضا چه فرقی بین دستمزد یک شخص در شهرهای 400 هزار نفری با مثلا 600 هزار نفری وجود دارد که در این لیست حق بیمه شان کاملا با هم متفاوت است ! البته این مشکل تنها مشکل این لیست نیست ! مشکل دیگری که این لیست دارد که تمامی موارد را مقطوع اعلام کرده است و هیچ جایی برای تحصیلات و یا تجربه نگذاشته است . یعنی اگر فردی مثلا به عنوان مدیر در مجموعه ای کار کند ممکن است با افزایش تجربه و یا تحصیلات حقوق بیشتری بگیرد (لزومی ندارد که حتما طرح طبقه بندی مشاغل اجرا شده باشد !) ولی در این جداول چنین چیزی دیده نشده است و این موضوع یکی از نقاط ضعف این لیست است ؟!
4- نکته جالب در این مورد این است که نمی توانید حق بیمه ای کمتر از حق بیمه شغل های ثبت شده در لیست که براساس مشاغل اصناف مختلف طراحی شده است وارد کنید . علاوه بر این ، مزایای مربوطه که عمدتا بن خوار و بار را شامل می شود نیز باید به این مبالغ اضافه شود . توجه داشته باشید که اگر حق بیمه بیشتری از جدول دستمزد مقطوع برای شغل های مورد نظر وارد کنید عملا هیچ فایده ای نخواهد داشت و در محاسبات مربوط به مستمری و یا تعهدات بلند مدت و یا کوتاه مدت سازمان لحاظ نمی گردد و البته نمی توانید مبالغ اضافی را نیز مسترد کنید . توجه داشته باشید که اگر حق بیمه کارگری را که دستمزد مشخصی در جدول حق بیمه مقطوع برای آن در نظر گرفته شده است کمتر از آن حد پرداخت کنید به راحتی می توانید با شکایت به اداره کار و یا سازمان تامین اجتماعی رای موافق بگیرد و قطعا علاوه بر پرداخت حق بیمه مطابق با لیست جریمه هم می شوید . حتی رضایت شفاهی و یا کتبی کارگر نیز نمی تواند مانع رای مثبت اداره کار در زمینه پرداخت حق بیمه براساس لیست گردد .
5- پرداخت حق بیمه براساس عنوان شغلی طبق لیست دستمرد مقطوع مبنای کسر حق بیمه از جهات دیگر نیز بسیار اهمیت دارد . یکی از این جهات وقتی است که حادثه ای برای کارگر در محیط کار اتفاق بیفتد و نیاز به پرداخت تعهداتی نظیر غرامت دستمزد ایام بیماری و یا ازکارافتادگی جزئی و کلی مطرح است . در این زمینه اگر عنوان شغلی با کاری که باعث ایجاد حادثه برای کارگر شده است تناسب نداشته باشد معمولا از طرف شعبه تامین اجتماعی با ایراد مواجه می شود و قطعا علاوه بر جریمه کارفرما ممکن است درصدی از تعهدات کوتاه مدت و یا بلند مدت سازمان از کارفرما گرفته شود . نکته دیگر در این زمینه در کارگاه های پیمانکاری است که معمولا ضریب حق بیمه مقطوع دارند و اگر براساس شغل های موجود در لیست حق بیمه رد نشود و کمتر از دستمزد مبنای حق بیمه رد گردد تا متناسب با ضریب حق بیمه پیمانکاری لیست بیمه تکمیل گردد ، درصورتیکه شعبه این موضوع را بفهمد معمولا علاوه براینکه مبلغ اضافه ای از شرکت پیمانکار می گیرد وی را جریمه نیز می کند ! نکته دیگر در این زمینه این است که اگر فرد در شغلی کار کند که توانسته باشد رای مثبت اداره کار در زمینه مشاغل سخت و زیان آور را بگیرد و یا اینکه شغل وی جزء گروه الف مشاغل سخت و زیان آور باشد که قطعا و بدون رای اداره کار جزء مشاغل سخت و زیان آور است و عنوان شغلی و حق بیمه براساس شغل مورد نظر پرداخت نشده باشد سازمان تامین اجتماعی به هیچ وجه شغل را به عنوان مشاغل سخت و زیان اور در نظر نمی گیرد و شکایت به هیچ جا از جمله دیوان عدالت اداری نیز در این زمینه راهگا نیست . خودتان را جای کارگری بگذارید که سالها به امید استفاده از قانون مشاغل سخت و زیان آور صبر کرده است تا زودتر بازنشسته شود و رای مثبت مربوطه را هم گرفته است و حالا به علت عدم پرداخت حق بیمه براساس لیست به هیچ وجه نمی توان از این قانون استفاده کند !