1- بارها و بارها اتفاق افتاده است که کارگر هنوز شروع به کار نکرده است یا مدتی از کار کردنش نگذشته است که دچار حادثه در سر کار می شود . حادثه در محیط کار و یا در غیر محیط کار ممکن است در هر حال برای هر فرد اتفاق بیفتد اما در صورتیکه کاری متناسب با وضعیت سنی ، جنسی ، تخصصی و تجربه به کارگر واگذار شود معمولا میزان حوادث ناشی از کار تا حد قابل ملاحظه ای کاهش می یابد . گرچه بعد از وقوع حادثه ممکن است دیه به کارگر تعلق بگیرد و یا حتی ازکارافتادگی جزئی و بعضا کلی هم شامل وی شود اما تاثیرات منفی این حوادث بر روی کارگر بعضا بسیار بیشتر از مبالغی است که قرار است به وی پرداخت گردد . پس کارفرمایان باید در این زمینه دقت لازم را انجام دهند . اما متاسفانه عموما کوچکترین اهمیتی به این مسائل نمی دهند و در نتیجه سازمان تامین اجتماعی در چارچوب ماده 90 خود سعی می کند تا حد ممکن این کارفرمایان را آگاه و بعضا بابت قصوری که داشته اند جریمه نماید .
2- عدم تناسب شغلی لزوما نباید موجب ایجاد حادثه شود تا کارفرما مورد مواخذه قرار گیرد . اگر شغل نامناسب باعث تشدید بیماری بیمه شده نیز شود کارفرما باید مورد مواخذه قرار گیرد . البته این موارد معمولا اجرایی نمی شوند چون ممکن است کارفرما عذر بیمه شده را بخواهد و یا اینکه معمولا در حالت تشدید بیماری اصلا سازمان تامین اجتماعی ورود نمی کند مگر اینکه کار بیمه شده به ازکارافتادگی کلی در کمیسیون پزشکی برسد .
3- قبلا به محض اینکه کارگری در جایی مشغول به کار می شد و قبل از اینکه شروع به بیمه پردازی می کرد باید حتما آزمایشات بدو استخدام را انجام می داد . در دوران رئیس جمهور قبلی به بهانه تکریم ارباب رجوع کلا حالت اجباری این آزمایشات برداشته شد (هر چند کیفیت آن متاسفانه به علت ازدحام بیش از حد پایین آمده بود و البته بعضا زمان آن نیز طولانی شده بود !) و به صورت اختیاری در آمد . اما کارفرمایان بهتر است قبل از به کارگماری بیمه شده وی را برای آزمایشات به مراکز خصوصی طرف قرارداد بفرستند . هر چند این موضوع ممکن است هزینه بر باشد ولی با این حال من حیث المجموع برای کارفرمایان بهتر است وضعیت پزشکی بیمه شده را قبل از به کارگیری بدانند ! این موضوع امروزه توسط اکثر کارفرمایان واحدهای صنعتی و بازرگانی بزرگ معمولا رعایت می شود و توسط اکثر کارگاههای کوچک معمولا رعایت نمی شود !
4- مهمترین مشکلی که برای کارفرمایان ممکن است پیش بیاید اینجاست ! اگر بیمه شده به علت تشدید بیماری یا حادثه ناشی از کار ، ازکارافتاده جزئی یا کلی شود ویا فوت نماید در هنگام بررسی پرداحت مستمری به بیمه شده یا خانواده بیمه شده فوت شده ، در صورتیکه طبق نظر کمیته ماده 90 سازمان تامین اجتماعی کارفرما درصدی و یا به صورت کامل مقصر شناخته شود ، هزینه های مربوطه که بعضا بسیار زیاد می شود را باید پرداخت نماید . البته اگر رای سازمان را قبول نداشته باشد کارشناس دادگستری در این مورد نظر خواهد داد و این مبالغ چه به صورت مستقیم و چه با رای محاکم قضایی از کارفرما دریافت می گردد . البته دیر پرداختن کارفرما مانع دادن خدمات به بیمه شده از طرف سازمان نمی شود . پس کارفرمایان دقت کنند که اگر در هنگام بکارگیری نیرو دقت لازم را در دادن شغل متناسب ندادشته باشند ممکن است مجبور به دادن ضررهایی بشوند که از عهده شان خارج است !