1- اگر به هر دلیلی نمی خواهید به کارتان ادامه دهید اینجوری نیست که دیگر سر کار نروید و تمام ! باید حقوق کارفرما هم در نظر گرفته شود . این موضوع قوائد خاص خودش را دارد و بهتر است به بهترین روش انجام گردد .
2- ابتدا این موضوع را به کارفرمایتان اطلاع دهید ، بعد به بقیه همکارانتان و نهایتا به همه کارمندان . به کارفرمای خود زمان دهید تا جانشین تان را پیدا کند . این زمان باید باید بین 2 هفته و 1 ماه باشد . برای ترک کار حتما باید یک نامه رسمی بنویسید : کوتاه ، محترمانه و واضح .
3- طبق قانون کار برای قراردادهای معین و یا کار معین هیچکدام از طرفین نمی توانند یک طرفه قرارداد را فسخ کند . در صورتیکه قرارداد یک طرفه فسخ گردد طرف مقابل می تواند به هیات های تشخیص و حل اختلاف اداره کار شکایت کند .
4- دقت کنید که در محل کار زیاد غیبت نداشته باشید . در صورت ادعای کارفرما مبنی بر ترک کار شما حتی اگر مشکلی هم بوده است که نتوانسته اید سر کار حاضر شوید معمولا در هیات های تشخیص و حل اختلاف اداره کار حکم بر ترک کار شما زده می شود . البته هر چه تعداد روزهای غیبت بیشتر باشد احتمال این حکم بیشتر است .
5- در صورتیکه ترک کار صورت پذیرد اداره کار معمولا حکم به عدم پرداخت سنوات پایان سال می دهد . البته همین حکم هم بارها و به خصوص اخیرا در دیوان عدالت اداری رد شده است .