1- یادم می آید چند سال پیش از سهمیه سه درصد جذب معلولان در سازمان ما (سازمان تامین اجتماعی) خانمی را فرستاده بودند اداره ما برای بررسی توانایی انجام وظایف شغلی ! طبق قانون هر سال تعدادی معلول نیز به صورت سهمیه جدا و بدون آزمون از طرف بهزیستی به سازمان معرفی می شوند و سازمان یکی از ارگان هایی است که این قانون را رعایت می کند (شنیده ام بعضی ارگان ها و وزارتخانه ها رعایت نمی کنند). این افراد هم معمولا با توجه به مدرک تحصیلی شان در قسمتی جذب می شوند و البته اگر واحد مربوطه در توانایی شان شک کند برای بررسی وضعیت کاری شان از ما استعلام می کنند (نام اداره ما محفوظ بماند !) . یادم می آید این دختر خانم را که کارشناس آمار بود برای تست توانایی های کار با نرم افزار پیش من فرستادند . دستانش می لرزید و درست هم نمی توانست صحبت کند . اما نرم افزارها را خیلی خوب بلد بود و با چه علاقه و اشتیاقی جواب سوالات را می داد ! من تائیدیه اش را فرستادم هر چند بعدا برای بررسی بیشتر به کمیسیون پزشکی ارجاع شد . به خودم و دوستانم گفتم ببینید ما چقدر در کار بی انگیزه شده ایم و او با چه علاقه ای می خواهد استخدام شود ! نظر دوستان متفاوت بود ! بعضی ها می گفتند باید حتما هر کاری می توان برای معلولان کرد بعضی ها هم می گفتند وقتی افراد سالم بیکارند آنها نباید با سهمیه ویژه استخدام شوند ! خودم جزء گروه اول بودم و نهایت همکاری را کردم که وضعیت وی تائید شود . نمی دانم در کدام واحد مشغول به کار شد و دیگر هم ندیدمش !
2- با همین قانون های نیم بند ما سعی شده است خدماتی به معلولان داده شود . به نظرم باید سعی شود تبلیغ مناسبی برای این خدمات ارائه گردد تا سودمند تر باشد . بسیاری از کارفرمایان هستند (به خصوص در کارگاههای بزرگ) که حق بیمه کارگران خویش را تمام و کمال پرداخت می کنند که خیلی هم خوب است . بسیاری از شغل ها در این مراکز شغل هایی است که معلولان هم می توانند به خوبی انجام دهند . نمی گویم همه شغل ها را می توانند خوب انجام دهند اما بعضی شغل ها که به توانایی هایی نیاز دارد که دوستان معلول در آن زمینه توانایی کاملی دارند چرا نباید به آنها واگذار شود . در این صورت دیگر کارفرمایان نیازی نیست حق بیمه ای برای آنها پرداخت کنند و حق بیمه سهم کارفرمایی آنها توسط دولت و سازمان بهزیستی پرداخت می شود . این موضوع مشوق خوبی برای کارفرماها است و باید به خوبی تبلیغ شود !
3- سازمان تامین اجتماعی تمامی معلولانی را که درجه ازکارافتادگی آنها از 66 درصد بیشتر باشد و فرزند بیمه شده یا مستمری بگیر تامین اجتماعی باشند در صورت تائید کمیسیون پزشکی تحت تکفل پدر و یا مادرشان در می آورد و آنها می توانند همیشه از خدمات درمانی و خدای ناکرده بعد از فوت بیمه شده اصلی از مستمری آنها استفاده کنند . بهتر است در حیات بیمه شده اصلی این کار را انجام دهند چون معمولا بعد از 18 سالگی به فکر این موضوع می افتند و اگر کسی که تحت تکفل وی هستند فوت کرده باشد و تاریخ از کارافتادگی فرد معلول بعد از مرگ بیمه شده اصلی ثبت گردد هیچ چیزی دیگر به آنها تعلق نمی گیرد !
4- طبق قانون هر تخفیفی که در میزان سابقه بیمه و سن بیمه شدگان جانیاز و ایثارگر لحاظ می شود در مورد معلولان نیز باید لحاظ گردد و معمولا این افراد با 20 سال سابقه و 30 روز حقوق بازنشسته می شوند . اما متاسفانه این قانون فقط مربوط به نهادها ، وزارتخانه ها و ارگان ها دولتی است و در مراکز خصوصی تحت پوشش قانون کار و یا بیمه شدگان آزاد اجرا نمی شود . (هر چند اجرای آن در بعضی ارگان های دولتی نیز با مشکل روبرو بوده است !) . این مشکل باید حل شود ، باید !