شکایت کارگر از کارفرما

 1- داستانی در ایران همیشگی است ، کارفرما حق کارگر را نمی دهد ، کارفرما بیمه کارگر را پرداخت نمی کند ، کارفرما قرارداد سفید امضاء به کارگر می دهد ، کارفرما در ایام بیماری کارگر را اخراج می کند ، کارفرما به علت بارداری کارگر را اخراج می کند ، کارگر یکسری حقایق را از کارفرما مخفی می کند ، کارگر به محض اخراج به وزارت کار شکایت می کند ، کارگر به بازرسی بیمه شکایت می کند ، کارگر به علت هزینه نکردن کارفرما دچار بیماری شغلی می شود ، کارگر دچار حادثه شغلی می شود و ...

2- امضا برگه هایی به عنوان اینکه عیدی را به صورت کامل پرداخت کرده ام ، درخواستی برای بیمه شدن ندارم ، می توانید هر وقت خواستید من را اخراج کنید مهمترین مواردی است که از آن به عنوان قرارداد سفید امضاء یاد می شود.قراردادی که در قوانین کار محلی از اعراب ندارد و مطمئنا با شکایت به وزارت کار می توان در این زمینه احقاق حق نمود. اما این ماجرا جهت دیگری نیز دارد. بسیاری از کارفرمایان به دلایلی منطقی دست به تسویه کارگر می زنند و چون در مراجعی مثل وزارت کار نمی توانند حرف خود را پیش ببرند سعی می کنند قبل از استخدام تضمین های حقوقی بگیرند تا در صورت شکایت کارگر بتوانند از خود دفاع کنند . هر چند این موضوع ممکن است منطقی باشد اما در قوانین کار درست نیست و به نظرم در قوانین کار باید بتوان حقوق کارفرما را نیز در نظر گرفت ، حقوقی که بنا بر نظر کارفرمایان چندان در نظر گرفته نشده است و از نظر آنها قوانین کار ما یک جوری مارکسیستی است. قراردادهای سفید امضاء کم مشکل نداشت تسویه های سفید امضاء نیز به آن اضافه شد ، در این مواقع اگر کارگری در انتهای قرارداد به مشکلی بخورد عملا هیچ گونه فریادرسی نخواهد داشت . به نظر شما دلیل اصلی این موضوع چیست ؟! از نظر من دلیل اصلی این موضوع وضعیت اسف باریست که وضعیت کار در این مملکت دارد و کارگران بی نوایی که برای بدست آوردن ساده ترین کار با کمترین حقوق ممکن نیز باید شدیدترین رقابت را داشته باشند ، رقابتی برای صرف نظر کردن از حقوق اساسی و حداقلی خویش .  

3- یکی دیگر از مشکلات بارداری بیمه شده های خانم است . طبق مقررات قانون کار در دوران بارداری نمی توان کارگر را اخراج کرد و اقلا تا 2 سال بعد از به دنیا آمدن بچه ، کارگر باید بتواند سر کار بیاید . بارداری که کاملا معلوم است که اتفاقی است که برای همه می افتد . با این قانون قصد حمایت از زنان در میان بوده است . ولی خوب باید به نحوی برای کارفرما هم تمهیداتی اندیشیده شودکه در این مدت دچار مشکل نشود. در ضمن من بارها از بسیاری از کارفرماها شنیده ام که کارگر در اوایل استخدام باردار بوده است و این موضوع را از کارفرما مخفی نگاه داشته است (ظاهرا چون می خواسته از مزایای استعلاجی ایام بارداری اعطایی از سازمان تامین اجتماعی استفاده کند) و در نتیجه کارفرما هم دچار مشکل شده است. چون نیروی کارش را از دست می دهد و باید یک نفر را به صورت موقت جای وی بگذارد . غرض از تمام این صحبت ها این بود که در تمامی این روابط کار باید حق کارگر و حق کارفرما کاملا احقاق گردد وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شود و تجربه به من نشان داده است که اگر حق یکی از طرفین نادیده گرفته شود طرف دیگر نیز آنچنان سود نخواهد کرد.

4- بسیار پیش می آید که در محیط کار بیمه شده دچار حادثه شغلی شود . در این گونه موارد چیزی که از نان شب واجب تر است داشتن بیمه تامین اجتماعی است . اگر شما بیمه باشید و حادثه ای برای شما اتفاق بیفتد در صورتیکه از 10 درصد به بالا دچار ازکارافتادگی شوید به شما حقوق متنوعی تعلق می گیرد . اگر از 10 تا 33 درصد ازکارافتاده شوید مبلغ خیلی خوبی با توجه به حق بیمه پرداختی یکباره به شما داده می شود و اگر بین 33 تا 66 درصد ازکارافتادگی داشته باشید مستمری ازکارافتادگی جزئی به شما تعلق می گیرد و اگر از 66 درصد به بالا ازکارافتادگی داشته باشید مستمری از کارافتادگی کلی به شما تعلق می گیرد . اما اگر بیمه نباشید تقریبا بیچاره می شوید ! در این گونه موارد تقریبا هیچ حقی به شما تعلق نمی گیرد ! البته دقیقا اینگونه نیست و اگر کارفرما بیمه مسئولیت خریده باشد (که معمولا کسی که بیمه تامین اجتماعی نکرده است محال است چنین کاری را انجام دهد) می تواند از بیمه مسئولیت خود حداقل دیه قابل قبولی را تامین کند وگرنه اگر مقصر باشد و بیمه ای هم نداشته باشد کار به دادگاه و هیات تشخیص و هیات حل اختلاف وزارت کار و ... می کشد و تا بخواهد تا حدی ضرر و زیان را جبران کند نه از تاک اثر خواهد بود نه از تاک نشان.  

5- یکی دیگر از مشکلاتی که در بازار کار ایران (و احتمالا فقط ایران) نمود پیدا کرده است و فقط به ضرر کارگران و یا به طور کلی بیمه شدگان مرد شده است تمایل کارفرماها به استخدام نیروی کار خانم است . این قضیه به خودی خود بد نیست که خانم ها هم بتوانند در کنار آقایان به فعالیت بپردازند اما شرایط به دست آوردن شغل منطقا باید برای هر دو قشر یکسان باشد اما مشکل اینجاست که به دلایلی (؟؟؟؟؟؟؟) کارفرماهای آقا معمولا سعی می کنند در شغل هایی که می توانند همواره از خانم ها استفاده کنند . دلایل اکثرشان این است که مثلا در شغل هایی مثل فروشندگی یا بازاریابی و ... مشتریان بیشتر با کارمند خانم ارتباط برقرار می کنند ، یا کارمندان و کارگران خانم معمولا به حقوق کمتری راضی هستند و دردسر های آقایان را که یک خانواده را می خواهند نان دهند را ندارند. اما از من بشنوید و خودتان هم قطعا می دانید که دلیل اصلی چیزی جز این می باشد که نمی توان در اینجا در مورد آن به راحتی صحبت کرد . فقط می توان گفت که متاسفیم ! همین !

6- این قصه ادامه دارد !