1- خیلی ها اعتقاد دارند که طرح کارورزی مشکل اشتغال را حل نخواهد کرد . بعضی هم عکس این نظر را دارند . آنها که می گویند این طرح مشکلی را حل نخواهد کرد نظرشان بر این است که با مزایای اندکی که در این طرح برای فارغ التحصیلان دانشگاهی در نظر گرفته می شود عملا به کارگران بی جیره و مواجبی تبدیل می شوند که اگر روزی بعد از طرح و با کسب تجربه ای هر چند اندک بخواهند از حقوق اولیه یک کارگر یا کارمند یا کارشناس بهره مند گردند راهی جز در خروج نخواهند یافت ! علاوه بر اینکه این طرح به ضرر کسانی است که همین الان با حداقل حقوق در کارگاه ها به خصوص مراکز بزرگ کار می کنند و همواره در ابتدائی ترین نیازهایشان مانند بیمه ، اضافه کار ، عیدی و سنوات مانده اند ! زیرا کارگران ارزان قیمتی با این طرح وارد بازار کار می شوند که کارفرمایان به راحتی می توانند آنها را جانشین کارگران ثابت و یا قراردادی شان کنند و همین حقوق و مزایای نیم بندی را نیز که پرداخت می کنند پرداخت نکنند ! علاوه بر این تضمینی وجود ندارد که بعد از دوران کارورزی (که حق بیمه در این دوران توسط دولت قرار است پرداخت شود) ، کارفرما بخواهد با حداقل حقوق و مزایای قانونی کارگر و یا کارشناس را بپذیرد و ممکن است اصلا این کار را نکند !
2- در این طرح قرار است کارجویان به مدت 2 سال توسط دولت بیمه مسئولیت کارفرما شوند تا اگر حادثه ای در محیط کار برایشان اتفاق افتاد بیمه هزینه های درمانی و از کارافتادگی شان را پرداخت کند. توجه داشته باشید که این دوره منتج به سابقه تامین اجتماعی برای کارجویان نمی شود و عملا از این نظر هیچ تاثیری بر کارجو ندارد. علاوه بر این دولت تعهد کرده است که بابت هر کارورز مبلغ 310 هزار تومان به هر کارورز پرداخت کند (یک سوم حداقل حقوق طبق قانون کار) و پیشنهاد شده است معادل این مبلغ نیز توسط کارفرما پرداخت گردد (الزامی وجود ندارد) . کارفرما نباید بیش از 30 سال سن داشته باشد و بیش از 30 ماه از فارغ التحصیلی شان نگذشته باشد ! خود من فکر می کنم این طرح از نظر روحی برای کارجویان بسیار خوب است و این موضوعی است که تا به حال آنچنان در مورد آن صحبت نشده است ! تصور کنید شما از دانشگاه فارغ التحصیل شده اید (این موضوع را خودم تجربه کرده ام !) و کمی قبل از پایان درس هایتان (معمولا ترم های اول این مشکل وجود ندارد) و کمی بعد از پایان دانشگاه نگرانی به شما رجوع می کند که حالا مدرک گرفتم کجا مشغول شوم ! این موضوع اگر مرد باشید بیشتر خودنمائی می کند و حتما باید شغلی بدست آورید تا بتوانید از سرباری خانواده درآمده و برای شروع یک زندگی جدید برنامه ریزی کنید !! به مرور که کاری پیدا نمی کنید هر روز انرژی تان کمتر می شود ، نا امیدتر می شوید ، ممکن است به راههای نادرست کشیده شوید ، ممکن است دچار جرو بحث با دیگران و اعضای خانواده شوید و خلاصه وقتی بیکار باشید و وقت آزاد زیاد داشته باشید و در این جامعه به خاطر بدست آوردن یک شغل مدام به شخصیت تان توهین گردد روز به روز به سمت نابودی بیشتر گرایش پیدا می کنید ! هر اتفاقی ممکن است بیفتد و من این را به چشم خود در بسیاری از افراد دیده ام !!! حداقل حسن این طرح این است که این وقت آزاد را از بین می برد و کارجو را امیدوارتر می کند !!! شاید با چندرغازی هم که می دهند که البته در بعضی شهرستان های کوچک حقوق واقعی کارگران در همین حد است بتوان یکسری زخم های زندگی را حل کرد !!!
3- شاید برایتان جالب باشد بدانید که این طرح ابتدا توسط اداره کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی استان گلستان پیشنهاد شد و بعد از اجرای پایلوت در این استان به صورت سراسری در حال اجرا است !! حالا فعالان کارگری همان استان به شدت با این طرح مخالفند ! آنها اعتقاد دارند که کارفرمایان در پایان 2 سال کارورزی ، کارورز را اخراج کرده و نیروی ارزان قیمت و جدیدی به جای وی استخدام می کنند و آنچنان مهارتی نیز در این دوران به وی نمی آموزند ! اعتقاد دوستان بر این است که این طرح و طرح هایی مشابه ، عموما طرح های تبلیغاتی و سیاسی هستند که در یک دوره زمانی برای افزایش آمار شاغلان ارائه می گردند و عموما نتیجه طولانی مدتی در زمینه وضعیت اشتغال ندارند. تنها راهی که از نظر این دوستان به رونق اشتغال پایدار منتهی می شود ، رونق اقتصاد کشور است که پایه در مولفه های کلان مملکت دارد (که ظاهرا کسی به فکر آن نیست !) و این تنها راهیست که کارفرما با افزایش درخواست و نتیجتا افزایش تولید به سمت افزایش نیروهای کاری خود می رود وگرنه این طرح و طرح های مشابه عموما به معنای آب در هاون کوبیدن است !!
4- تنها راه حل مشکل بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی از نظر من بستن تعداد زیادی دانشگاه های بی کیفیت است که با انواع و اقسام اسامی و عناوین در حال خودنمایی هستند ! وقتی دانش کافی وجود ندارد، این افراد چه کاری را بیاموزند ! این طرح از نظر من دانشجویان را در سطح یک شاگرد پایین می آورد و ممکن است بعد از دوران کارورزی و عدم پیدا کردن کار مناسب در سطحی وسیع تر باعث مایوس شدن این افراد گردد ! مشکل اینجاست که دوستان دلشان نمی خواهد به علت مزایای مالی فراوانی که برایشان دارد دانشگاههایی که سطح علمی بسیار نازلی دارند را ببندند ! غیر از منافع مالی خیلی از تصمیم گیران فکر می کنند یک بیکار فارغ التحصیل دانشگاه از یک بیکار دیپلمه بهتر است در حالیکه از نظر من مطلقا اینگونه نیست و بعضا ممکن است برعکس هم باشد !! کسی که دیپلم یا حتی مدرک پایین تری دارد جوان تر است و آمادگی بیشتری برای یادگیری با کمترین دستمزد را دارد و فرصت بیشتری نیز دارد ! روحیه وی نسبت به شخصی با مدرک لیسانس و یا فوق لیسانس بالاتر است ! همین !!! به رونق اقتصاد مملکت بیندیشیم ! این طرح ها دردی را درمان نمی کنند !