درخواست ازکارافتادگی به علت بیماری اعصاب و روان

 ص . ح : با سلام و خدا قوت ! اگر کارفرمای دولتی ، کارگر خود را که مستقیماً بیمه اش را خود کارفرما پرداخت می کند ، کارگر را در حالت شدت بیماری روانی به حال خود رها کنند و کارگر بیمار هم دیگر نتواند به سر کار خود برگردد و کارفرما هیچ گزارش یا مکاتبه ای هم انجام ندهد (نه توسط سرپرستان مستقیم کارگر به مقامات مافوق خود در داخل سازمان جهت کسب تکلیف و نه توسط مسئولین اصلی شرکت (با فرض اطلاع) با اداره کار و تامین اجتماعی یا بیمارستان و عدم پیگیری و تعیین تکلیف وضعیت نهایی کارگر و گذشت زمان) و کارگر ازکارافتاده کلی شود و نتواند به موقع از حمایت های قانون کار و تامین اجتماعی استفاده کند تکلیف چیست ؟ لازم به ذکر است که خانواده وی هم به دلیل بی سوادی و بی اطلاعی از وضعیت شغلی بیمار و کارهای اداری و قانونی و ... عملاً قادر به پیگیری موضوع در آن زمان نبوده اند. چه مسئولیت هایی از جنبه قانونی متوجه کارفرما و یا مسئولین مربوطه است ؟ باید دید کارگر در این موقع چه کرده است . اگر کارفرما ترک کار زده است چرا پیگیری ننموده است . مشکل متوجه خود او است حتی اگر اطلاعات کافی در این زمینه نداشته است . منطقی ترین کاری که باید انجام می شده است و شاید هنوز هم بتوان انجام داد این است که از زمان ترک کار تا زمان ازکارافتادگی باید استراحت پزشکی از پزشک معالج بگیرد و با تائید شورا و کمیسیون پزشکی تامین اجتماعی هم از کمک هزینه ایام بیماری استفاده کند و هم سابقه بیمه اش منقطع نشود . حالا اگر الان ازکارافتاده شده باشد و از نظر سوابق بیمه ای دچار مشکل شده باشد سازمان دیگر استراحت را به این سادگی قبول نمی کند چون معانی دیگری پیدا می کند . ممکن است اینگونه استنباط شود که شخص دیگر قصد ادامه بیمه پردازی نداشته است و تا دوباره مریض شده است درخواست ازکارافتادگی به سازمان داده است . علاوه بر این وضعیت بیماری وی در ابتدای بیمه پردازی نیز بسیار مهم است و سازمان از موضع مواد 66 و 90 قانون تامین اجتماعی به این موضوع ورود می کند .